Zandmaaien.

De dagen korten weer en dus is het in ons land weer tijd voor de grote winterschoonmaak. Bermen, slootkanten en rietkragen van sloten en kanalen worden weer flink onder handen genomen door talloze plantsoenendiensten, loonwerkers, waterschappen en provinciale- en landelijke overheden. En dan denk je dat in de huidige tijd (waarin alles in het teken staat van geld geld en nog eens geld en dan in het bijzonder het bezuinigen op het uitgeven ervan) het wel een beetje minder zou kunnen maar nee hoor... we blijven doorgaan met het uitgeven van miljoenen euro's aan het uitrukken met vaak gigantische machines met speciale maaibalken die om hun as kunnen draaien en tot op de centimeter nauwkeurig een lantaarnpaal of verkeersbord maar ook bomen tot op de schors kunnen vrijzetten van al dat vreselijk welig tierende groen. Dat daarbij ook nog wel eens te gehaast wordt gewerkt blijkt wel uit onderstaande foto genomen langs het overijssels kanaal in Raalte. Het riet moet hier zo dicht hebben gestaan dat de machinist van de maaimachine het bord compleet over het hoofd heeft gezien.


Aan de andere kant van het fietspad dat (ongetwijfeld om veiligheidsredenen) aan beide zijden volledig is vrijgemaaid heeft men zo rigoureus gemaaid dat de maaibalk tot in het zand ging en regelmatig omhoog getild moest worden omdat de berg zand die de machine vooruit stuwde te hoog werd. Zie onderstaande foto waar op te zien is dat het eerste groen net weer boven de zwarte aarde uitgroeit.

Het fietspad ligt er nu weer lekker strak en glad bij. iedereen heeft nu weer prachtig uitzicht op de bonte berm die rijkelijk gelardeerd is met door de maaibalk kapotgescheurde blikjes, kapotgeslagen chipszakken en allerlei ander bontgekleurd zwerfafval. Van deze bonte bermen kunnen we de komende tijd nog lang blijven genieten want voor het opruimen van dit zwerfafval is immers geen geld beschikbaar en is het arbeidsloon te hoog.........

Uit het hele land komen dit soort berichten van vergelijkbare waarnemingen van geldverspilling en ronduit vernieling van de zo belangrijke biotopen van vlinders en insecten die hun verbindingsroutes nu over grote oppervlakken weer helemaal kunnen vergeten. om nog maar te zwijgen van de verloedering in plantenvariatie die er optreedt door het continu klepelen en verhakselen van de vegetatie.
Uit Diepenheim kregen we afgelopen zomer al een bericht dat daar tussen Diepenheim en Neede in Juni al een berm was ontdaan van ongeveer 400 bloeiende orchideeën die daar net door het IVN geïnventariseerd waren...
Het is te hopen dat het bij beleidsmakers nu toch een keer doordringt dat er op dit gebied nog zowel financiële miljoenenwinst als winst voor de natuur te halen valt.

Raalte: vangdag project Ringmus.

Vandaag hebben we weer een 'ringmus'sessie gehouden. Gisteren en eergisteren hebben we al een leuk aantal van 13 en 16 kleurcodes bij mussen kunnen aflezen. Ze waren dus inmiddels volop teruggekeerd in de tuin waar ze de voerplaatsen al snel teruggevonden hadden. Ondanks het feit dat er in de vroege schemer flink werd gealarmeerd door merels bezocht er niet één de tuin, laat staan onze mistnetten.
In de schemer zat er nog een roodborst helderop te zingen en deze kreeg ondersteuning van een tjiftjaf. de eerste vangsten lieten aanvankelijk even op zich wachten maar daarna kwamen verdeeld over de ochtend de mussen in kleine groepjes de tuin binnenvallen. Iedere keer is het dan toch nog weer verbluffend hoeveel mussen de netten toch weten te ontwijken danwel in het net kukelen en er zo weer uit rollen.

De meeste mussen die we vangen hebben de postjuveniele of postbroed-rui er inmiddel geheel of bijna opzitten. Vanaf nu wordt het dus een stuk moeilijker om de vogel op leeftijd te brengen omdat de leeftijdskleden nu eender zijn. in sommige gevallen kunnen we nog gebruik maken van de aanwezigheid van gele mondhoeken, maar dat wordt ook al moeilijk.


Foto: Huismus 1e kalenderjaar (herkenbaar aan de nu nog gele mondhoeken).

Wegens goede weersomstandigheden besluit ik om de netten eens veel langer dan de voorgeschreven minimale 6 uur open te laten staan. Eens zien of het effect van de aanhouder wint ook opgaat... De mussen laten het daarbij helemaal afweten, die hebben zoiets van 'morgen is er wel weer zaad voor ons' maar er komen wel een paar kleine groepjes mezen de tuin in en daar vangen we er toch een paar van. wat bij die vogels opvalt is dat ze bijna allemaal de postjuveniele rui al gecompleteerd hebben en dat ze in bijna alle gevallen vet bij zich hebben. Da's toch wel opmerkelijk want dat maak ik zo vroeg in het najaar niet vaak mee. Er zit één pimpel bij die het al wel helemaal bont heeft gemaakt met vetgraad 3 en een gewicht van 13,4 gram !
We moeten maar eens kijken of we deze vogels nog vaker hier gaan aantreffen..

Foto: blauwe Glazenmaker / Aeshna cyanea.

Aan het eind van de middag zit er nog een tjiftjaf in de tuin maar ook die weet de netten behendig te omzeilen en komt dus niet bij op de totaallijst.
Tussen het ringen door heb ik even een paar foto's uit het dakraam van het huis gemaakt om te laten zien in welk biotoop we zitten te vangen. Een wel behoorlijk typisch nederlands woonwijkbiotoopje kunnen we wel zeggen. opvallen is het verschil in tuin-inrichting met de belendende panden. Gelukkig zitten er nog een paar enigszins vogelvriendelijk te noemen tuinen bij zoals een voormalig boerenerf (linksachter) met nog wat grote bomen. achter die boerderij zat tot vorig winter nog een mooi gemeenteplantsoen maar dat is helaas geheel omgezet in gazon. Tevens in de omgeving nog een stukje moestuin (de tuin rechts van Hanneke's tuin), en een groot moestuincomplex aan de overkant van de straat achter de voormalige boerderij.
Het is wel duidelijk dat de wijk waarin Hanneke woont groener is dan mijn wijk in Goor. Ook daar zal ik komende vangdag eens dakraamfoto's maken.




Dagtotaal (nieuw geringd/teruggevangen):
------------------------------------------------
Heggenmus 2 / 0
Huismus 9 / 3
koolmees 3 / 0
pimpel 4 / 0
---------------------------------------------
totaal 18 ex nieuw geringd en 3 teruggevangen
met 19 mtr mistnet.